Texto do prólogo em versos anapésticos, baseado na edição de Diggle (1994). Dialeto ático.
ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
(...) Ζηλῶ σέ, γέρον,
ζηλῶ δ' ἀνδρῶν
ὃς ἀκίνδυνον
βίον ἐξεπέρας' ἀγνὼς
ἀκλεής·
τοὺς δ' ἐν τιμαῖς ἦσσον
ζηλῶ.
ΠΡΕΣΒΥΤΕΣ
20
Καὶ μὴν τὸ καλόν γ'
ἐνταῦθα βίου.
Αγ.Τοῦτο δέ γ' ἐστὶν τὸ
καλὸν σφαλερόν,
καὶ τὸ πρότιμον
γλυκὺ μέν, λυπεῖ δὲ
προσιστάμενον.
Τοτὲ μὲν τὰ
θεῶν οὐκ
ὀρθωθέντ'
25
ἀνέτρεψε
βίον, τοτὲ δ'
ἀνθρώπων
γνῶμαι πολλαὶ
καὶ
δυσάρεστοι
διέκναισαν.
Πρ.Οὐκ ἄγαμαι
ταῦτ' ἀνδρὸς
ἀριστέως·
οὐκ ἐπὶ πᾶσίν
ς' ἐφύτευς'
ἀγαθοῖς,
30
Ἀγάμεμνον,
Ἀτρεύς. Δεῖ δέ σε
χαίρειν
καὶ λυπεῖσθαι· θνητὸς
γὰρ ἔφυς·
κἂν μὴ
σὺ θέληις,
τὰ θεῶν οὕτω
βουλόμεν'
ἔσται. (...)