Plato Phil. / Ion 531a-e

Pl. Ion 531a-e -394 / -391
tradução / grego antigo

Passagem em prosa, de acordo com a edição de Méridier (1931). O texto está no dialeto ático.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ   ἀπόκριναι· πότερον περὶ Ὁμήρου μόνον δεινὸς εἶ ἢ καὶ περὶ Ἡσιόδου καὶ Ἀρχιλόχου; ΙΩΝ  Οὐδαμῶς, ἀλλὰ περὶ Ὁμήρου μόνον· ἱκανὸν γάρ μοι δοκεῖ εἶναι. Σω.Ἔστι δὲ περὶ ὅτου Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος ταὐτὰ λέγετον; Ιω.Οἶμαι ἔγωγε καὶ πολλά. Σω.Πότερον οὖν περὶ τούτων κάλλιον ἂν ἐξηγήσαιο ἃ Ὅμηρος λέγει ἢ ἃ Ἡσίοδος; Ιω.Ὁμοίως ἂν περί γε τούτων, ὦ Σώκρατες, περὶ ὧν ταὐτὰ λέγουσιν. Σω.Τί δὲ ὧν πέρι μὴ ταὐτὰ λέγουσιν; οἷον περὶ μαντικῆς λέγει τι Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος. Ιω.Πάνυ γε. Σω.Τί οὖν; ὅσα τε ἑμοίως καὶ ὅσα διαφόρως περὶ μαντικῆς λέγετον τὼ ποιητὰ τούτω, πότερον σὺ κάλλιον ἂν ἐξηγήσαιο ἢ τῶν μάντεών τις τῶν ἀγαθῶν; Ιω.Τῶν μάντεων. Σω.Εἰ δὲ σὺ ἦσθα μάντις, οὐκ, εἴπερ περὶ τῶν ἑμοίως λεγομένων οἷός τ' ἦσθα ἐξηγήσασθαι, καὶ περὶ τῶν διαφόρως λεγομένων ἠπίστω ἂν ἐξηγεῖσθαι; Ιω.Δῆλον ὅτι. Σω.Τί οὖν ποτε περὶ μὲν Ὁμήρου δεινὸς εἶ, περὶ δὲ Ἡσιόδου οὔ, οὐδὲ τῶν ἄλλων ποιητῶν; ἢ Ὅμηρος περὶ ἄλλων τινῶν λέγει ἢ ὧνπερ σύμπαντες οἱ ἄλλοι ποιηταί; οὐ περὶ πολέμου τε τὰ πολλὰ διελήλυθεν καὶ περὶ ἑμιλιῶν πρὸς ἀλλήλους ἀνθρώπων ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν καὶ ἰδιωτῶν καὶ δημιουργῶν, καὶ περὶ θεῶν πρὸς ἀλλήλους καὶ πρὸς ἀνθρώπους ἑμιλούντων, ὡς ἑμιλοῦσι, καὶ περὶ τῶν οὐρανίων παθημάτων καὶ περὶ τῶν ἐν Ἅιδου, καὶ γενέσεις καὶ θεῶν καὶ ἡρώων; οὐ ταῦτά ἐστι περὶ ὧν Ὅμηρος τὴν ποίησιν πεποίηκεν; Ιω.Ἀληθῆ λέγεις, ὦ Σώκρατες. Σω.Τί δὲ οἱ ἄλλοι ποιηταί; οὐ περὶ τῶν αὐτῶν τούτων; Ιω.ναί, ἀλλ', ὦ Σώκρατες, οὐχ ἑμοίως πεποιήκασι καὶ Ὅμηρος. Σω.Τί μήν; κάκιον; Ιω.Πολύ γε. Σω.Ὁμηρος δὲ ἄμεινον; Ιω.Ἄμεινον μέντοι νὴ Δία. Σω.Οὐκοῦν, ὦ φίλη κεφαλὴ Ἴων, ὅταν περὶ ἀριθμοῦ πολλῶν λεγόντων εἷς τις ἄριστα λέγηι, γνώσεται δήπου τις τὸν εὖ λέγοντα; Ιω.Φημί. Σω.Πότερον οὖν ἑ αὐτὸς ὅσπερ καὶ τοὺς κακῶς λέγοντας, ἢ ἄλλος; Ιω.Ὁ αὐτὸς δήπου. Σω.Οὐκοῦν ὁ τὴν ἀριθμητικὴν τέχνην ἔχων οὗτός ἐστιν; Ιω.Ναί. Σω.Τί δ'; ὅταν πολλῶν λεγόντων περὶ ὑγιεινῶν σιτίων ἑποῖά ἐστιν, εἷς τις ἄριστα λέγηι, πότερον ἕτερος μέν τις τὸν ἄριστα λέγοντα γνώσεται ὅτι ἄριστα λέγει, ἕτερος δὲ τὸν κάκιον ὅτι κάκιον, ἢ ὁ αὐτός; Ιω.Δῆλον δήπου, ὁ αὐτός.